Seni özledim bir de üzgünüm
Aşk adamın yüzünü çölde yüzdürür
Arada güldürür, bir bakarsın gözü
Tam şakağındaki nişanın dürbünü

Ve içimde dertle acının düğünü
En az gözlerin kadar kör düğümün
Senin varlığın değil yokluğun büyüdür
Her öldürme çabamla daha da büyüdün

Dert ört üstüne üşüyorsan
Ben üşümüyorum sen yaşıyorsan
Ve beni cehenneminde yaşıyor san
Yaşamı bırakırsın bunları yaşıyorsan

Seni unutamam hiç olmasan da
Ve sonumuz hazindir bir ton masaldan
Yeni arayışlara gerek yok
Sana huzurumu bıraktım, git onda saklan

Git! git! Fakat beni de götür
İçinde yoksan ne işe yarar ömür
Bilmiyorum ben bulamıyorum
Bulamayacağım belki de içime gömüp seni

Gülümsedin, hüzünde neşeli
Ve sen de bu alevden yüzünce geçeriz
Belki de bizi dedim inanamadım
Sen heybemden sakın ola düşürme kederi

Ben yoruldum keza yolumda
Ne değişir ki dert yorulmayınca
Nefeslerimi kesen bi rüzgar olman
Mutluluğu aratır soluklarınca

Benim yaşım yirmi ve işim hüsran
Bu dert atölyesine sakallarım üstad
Gel her karışı gör rezil ve rüsva
Koşan barışı göm esince rüzgar
Sizin oraya da…